على بن هلال از پدرش روايت نموده كه گفت در مرض پيامبر (ص) ، حضورش شرفياب شدم ، ديدم فاطمه (س) در بالين پدرش نشسته و اشك مى ريزد چون صداى گريه اش بلند شد، پيامبر سر برداشت و فرمود:

فاطمه جان ! چرا گريه مى كنى ؟

عرض كرد: مى ترسم بعد ازشما احترام ما از دست برود ؟

فرمود : عزيزم ، مگر نمى دانى كه خداوند به اهل زمين نگاه كرد و پدرت را از ميان آنان برگزيد، سپس نظر كرد و شوهرت را انتخاب كرد، و به من وحى فرمود كه تو را به او تزويج كنم ؟

دخترم ! ما اهل بيتى هستيم كه خداوند عزوجل هفت فضيلت به ما عطا فرموده كه به هيچ كس قبل و بعد ازما عطا نفرموده است، و آن اين كه :

قال حسين بن على سيد الشهدا عليهما السلام :

 اياك وما تعتذر منه ، فان المؤ من لايسيى ء ولا يعتذر، والمنافق كل يوم يسيى ء و يعتذر.(322)
بر تو باد بدورى كردن از كارى كه به عذر خواهى ناچار شوى ، بدرستيكه مؤ من نه خلاف مى كند و نه عذر مى خواهد ولى منافق همه روزه هم بد مى كند و هم عذر خواهى مى نمايد.

بپرهيز آنكه خواهى عذر بسيار ****شما را اين عمل نبود سزاوار
نه مؤ من بد كند نه عذر خواهد ****منافق دائم از بد عذر خواهد